Woont een heel lief en heel gevoelig dier.
Hij heeft zwarte strepen en een oranje vacht,
En als je hem zou knuffelen, voelt hij heerlijk zacht.
Zijn roepnaam van de andere dieren is IJzersterke Koos,
En dat maakt hem vaak heel erg verdrietige en boos.
Want zijn naam past echt niet bij hoe hij het liefste zou willen zijn,
En daarom doet dat stukje ‘ijzersterke’ hem heel vaak pijn.
Koos is namelijk normaal gesproken een hele sterke tijger
En in de jungle wordt hij dan ook gezien als echte, sterke krijger.
Iedereen denkt altijd maar: Koos is stoer, dapper en taai!
En heeft scherpe tanden en klauwen als een haai!
Maar Koos voelt zich helemaal niet zo stoer en dapper
Hij voelt zich eigenlijk elke dag een beetje slapper.
Soms druipt er zelfs water over zijn gestreepte gezicht,
En lijkt het of het donker wordt in plaats van licht.
Van buiten lijkt hij sterk, maar van binnen voelt hij zich slap.
Hij is dan wel een Tijger, maar zijn benen voelen als pap.
Hij is bang en sip en weet niet goed waarom of waarvoor.
En dan glippen er tussen zijn wimpers, waterdruppels door.
Koos is het beu om altijd stoer en sterk te moeten zijn.
Want als je van binnen verdrietig bent, is dat echt niet fijn!
Hij zou net als iedereen af en toe willen (en) mogen huilen,
En zich niet steeds achter zijn stoere Tijger-zijn te hoeven verschuilen.
En dus nam Koos een dapper besluit!
En riep: Vanaf nu is het over en uit!
Hij huilt als hij dat zo voelt en denkt dat hij dat moet,
En wie dat niet snapt, wordt voortaan met een brul begroet!
Suzanne 29-2-2020
