lag te zonnen op het strand.
In zijn kanariegele zwembroek.
op een pimpelpaarse handdoek.
De Olifant vond de zon heel erg fijn,
en 'pakte' elk straaltje zonneschijn.
Tot 's avonds laat, vanaf 's ochtends heel vroeg,
de Olifant kreeg van de zon maar geen genoeg!
De Olifant hield niet van insmeren met zonnebrand,
dat maakte hem plakkerig, zo in het zand.
Dan voelde hij zich glibberig en glad,
vandaar dat hij dat spul liever niet op zich had.
Maar als je je in de zon niet wil insmeren,
dan zal de zon zelf, je wel een lesje leren!
Hij kleurt je rood als een tomaat,
en geeft je een gevoel alsof je in brand staat!
De Olifant vond dit maar onzin
en hield voet bij stuk en smeerde zich niet in!
's Avonds laat was hij rood verbrand!
En alles deed pijn door die zonnebrand:
Als hij zijn dikke teen bewoog,
of knipperde met zijn linkeroog.
Als hij ook maar één pasje verzet:
Het was gedaan met alle zonne pret!
De Olifant was niet meer zo blij,
hij voelde zich een stuk minder vrij.
Voortaan smeerde hij zich wel degelijk in!
Want in zoveel pijn heeft hij NOOIT meer zin!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
dank je wel voor je reactie!